آزمایش باد کردن بادکنک با مخمر
مخمر یک میکروارگانیسم است که فقط از یک سلول تشکیل شده است. سلولهای مخمر به شیوه ای بسیار متفاوت و بسیار سریعتر از حیوانات رشد می کنند. آنها می توانند طی فرآیندی به نام جوانه زدن رشد کنند که در آن یک سلول مخمر کوچک در خارج از یک سلول بالغ رشد می کند ، تا زمانی که به طور کامل رشد کرده و آماده جداسازی شود.
آزمایش باد کردن بادکنک با مخمر
در این آزمایش شما با اندازه گیری میزان گاز ، تأثیر دما را در رشد مخمر آزمایش می کنید. گاز ایجاد شده هنگام رشد مخمر تحت 4 شرایط مختلف دمایی (آزمایش متغیر) آزاد می شود.
مواد مورد نیاز
- 4 بسته مخمر
- 4 بطری آب سرد در یخچال
- 4 بادکنک
- 1 قیف.
- 1 قاشق.
- 1 تٌنگ یا ظرف مدرج
- 4 لیوان برای اندازه گیری
- 4 دماسنج (با یکی هم انجام می شود).
- قند یا شکر
- آب جوش به همراه نظارت بزرگسالان.
- 1 کرونومتر.
- قلم برای علامت گذاری دمای آب روی هر بطری آب در طول آزمایش.
- دفترچه ای برای مشاهدات شما
مراحل انجام آزمایش
- 4 بطری آب سرد را در تنگ بزرگ بریزید و بقیه آب را دور بریزید
- مطابق اندازه های زیر آب را در چهار فنجان با دقت اندازه گیری کنید.
فنجان 1 – 200 میلی لیتر آب سرد
فنجان 2 – 150 میلی لیتر آب سرد
فنجان 3 – 100 میلی لیتر آب سرد
فنجان 4 – 50 میلی لیتر آب سرد
- با یک فرد بالغ ، به اندازه یک تنگ آب بجوشانید و سپس فنجانهای 2 ، 3 و 4 را پر کنید تا آنها نیز 200 میلی لیتر آب در هر فنجان داشته باشند. از دماسنج ها برای اندازه گیری دمای آب در هر فنجان استفاده کنید (این را در دفترچه یادداشت خود بنویسید).
- با استفاده از قیف ، هر فنجان آب را با دقت در چهار بطری آب جداگانه بریزید. از قلم برای تعیین درجه حرارت شروع هر بطری آب استفاده کنید.
- در هر بطری آب یک قاشق شکر اضافه کنید و سپس بطری را بچرخانید تا شکر حل شود.
- یک بسته مخمر به هر بطری اضافه کنید و به سرعت یک بادکنک از دهانه هر بطری را بکشید.
- 4 آزمایش رشد مخمر شروع شد ، که تغییر مشخصی را در حال حاضر نشان می دهد!
- کرنومتر را روشن کنید و زمان باد شدن هر بادکنک را یادداشت کنید!
نتیجه
آزمایش شما تأثیر دمای آب بر رشد مخمر بود. مخمر سلولهای میکروسکوپی تخم مرغی شکل قارچ ها هستند که در شرایط خشک و خنک نگهداری می شوند. با این حال ، مخمرها پس از قرار گرفتن در معرض آب و شکر در دمای ایده آل به سرعت تقسیم می شوند. در دمای مناسب ، سلولهای مخمر با استفاده از آب بعنوان کاتالیزور آنزیمی (اینورتاز) ، قند را به گلوکز تبدیل می کنند. هنگامی که مخمر قند را به تخمیر گلوکز تبدیل می کند ، می تواند دی اکسید کربن و اتانول را طبق معادله زیر تولید کند.
اتانول+ دی اکسید کربن ⟶گلوکز
که می توان به صورت…
C6H12O6 (aq) ⟶ 2C2H5OH (aq) + 2CO2 (g)
در آزمایش شما دی اکسید کربن آزاد شده که در طی فرآیند تخمیر آن را به دام انداختید. هرچه مخمر فعال تر باشد ، دی اکسید کربن بیشتری تولید می کند! در آزمایش شما ، دمای مختلف آب نتایج متفاوتی را به همراه خواهد داشت ، زیرا ممکن است در دمایی از آب مخمر زنده بماند ، در حالی که بطری های دیگر ممکن است خیلی سرد باشند. با معرفی یک متغیر برای آزمایش ها ، شما آزمایش علمی واقعی را انجام می دهید! هنگام ارزیابی نتایج ، فهرست زیر دما را باید در نظر داشته باشید:
- 5۱ تا 60 درجه سانتی گراد
سلول های مخمر می میرند (همچنین به عنوان نقطه مرگ حرارتی شناخته می شود).
- 41 تا 46 درجه سانتی گراد
دمای ایده آل آب برای مخمر خشک با آب و شکر بازسازی می شود.
- 4 درجه سانتی گراد
دمای یخچال – مخمر خیلی سرد است و نمی تواند درست کار کند.
مخمر برای افزایش نان و … استفاده می شود. انواع مختلفی از مخمر وجود دارد ، اما اکثراً در آشپزی و پخت و پز استفاده می شود
پرسش
- آیا مخمر موجود در غذا برای سلامتی شما مضر است؟
- شکر چگونه بر مخمر تاثیر می گذارد؟
پاسخ
- اگرچه مخمر تغذیه ای برای اکثر مردم بی خطر است ، اما ممکن است در افرادی که به آن حساس هستند واکنش های منفی ایجاد کند. در دوزهای زیاد ، به دلیل دارا بودن فیبر بالا و نیاسین ، به ترتیب باعث ناراحتی گوارشی یا گرگرفتگی صورت می شود.
- مخمر می تواند از اکسیژن برای آزادسازی انرژی از قند (مانند شما) در فرآیند “تنفس” استفاده کند. بنابراین ، هر چه قند بیشتری وجود داشته باشد ، مخمر فعال تر و رشد آن سریعتر خواهد بود (البته تا یک نقطه مشخص – حتی مخمر نمی تواند در شکر بسیار قوی رشد کند – مانند عسل).